No cóż, od pierwszego ujęcia można rozpoznać, ze to film z Europy środkowo-wschodniej... i nie jest to komplement... Taki no cóż, taki polski film. Bardzo naturalistyczny i niezbyt przyjemny, ale przecież nie można zrobić przyjemnego filmu o ludobójstwie w Ruandzie... Tylko jakoś nie znalazłam dla siebie nic w tym filmie... Nie chciałam iść, ale dyrektor Instytutu Polskiego mnie namówił... Kto nie ryzykuje nie wygrywa, ale i czasem przegrywa;). Wyprawa do kina na własną odpowiedzialność.
